Prace przygotowawcze do montażu okien rozpoczynamy od oczyszczenia otworu, w którym okno zostanie zamontowane. Ubytki w materiale, z którego zbudowano ściany lub w zaprawie murarskiej należy uzupełnić. Ościeże powinno być czyste, równe i suche. Jeśli okno montowane będzie w ścianie z ceramiki otworowej, szczeliny w bloczkach zaleca się zaślepić zaprawą.
Wielkość okna a wymiary otworu okiennego
Okno przeznaczone do zamontowania w ścianie powinno mieć takie wymiary, by umożliwiały one jego prawidłowe ustawienie, wypoziomowanie na klockach podkładowych lub listwie progowej (listwa dla okien z PVC). Między oknem a ścianą powinny być zachowane szczeliny o szerokościach, które już po zamontowaniu okien umożliwią ich rozszerzanie pod wpływem wilgoci lub temperatury. Szerokość szczelin uzależniona jest od materiału, z jakiego wykonane jest okno, jego wielkości oraz koloru profili (okna z PVC wykonane z profili kolorowych łatwiej się nagrzewają, przez co poddają się większym odkształceniom).
Zalecane minimalne luzy montażowe dla okien o profilach o długości 1,5 do 4,5 m
Przedstawiona poniżej tabela zawiera wymagane szerokości fug w systemach bezwęgarkowych i węgarkowych dla materiałów uszczelniających o dopuszczalnym odkształceniu całkowitym do 25% oraz dla taśm rozprężnych z tworzywa sztucznego.
Przekraczanie podanych wartości minimalnych jest niewskazane. Zbyt wąska szczelina uniemożliwi prawidłowe wykonanie fugi łączącej. Zbyt szeroka może oprócz tego utrudnić solidne zakotwienie okna w ścianie.
Materiał profilu okna |
![]() |
![]() |
|||||
Długość elementu podana w metrach |
|||||||
do 1,5 |
do 2,5 |
do 3,5 |
do 4,5 |
do 2,5 |
do 3,5 |
do 4,5 |
|
Min. odległość ościeżnica/ściana w mm |
Min. odległość ościeżnica/węgarek w mm |
||||||
Minimalna szerokość fugi dla połączenia wykonanego materiałem uszczelniającym |
|||||||
PVC twarde, białe |
10 |
15 |
20 |
25 |
10 |
10 |
15 |
PVC twarde, PMMA ciemny kolor |
15 |
20 |
25 |
30 |
10 |
15 |
20 |
Profil okna drewnianego |
10 |
10 |
10 |
10 |
10 |
10 |
10 |
Aluminium/tworzywo |
10 |
10 |
15 |
20 |
10 |
10 |
15 |
Jak wyżej, ciemny kolor |
10 |
15 |
20 |
25 |
10 |
10 |
15 |
Minimalna szerokość fugi dla połączenia wykonanego rozprężnymi taśmami z tworzywa sztucznego |
|||||||
PVC twarde, białe |
8 |
8 |
10 |
10 |
8 |
8 |
8 |
PVC twarde, PMMA ciemny kolor |
8 |
10 |
10 |
12 |
8 |
8 |
8 |
Profil okna drewnianego |
6 |
8 |
8 |
8 |
6 |
8 |
8 |
Aluminium/tworzywo |
6 |
8 |
10 |
10 |
8 |
8 |
8 |
Jak wyżej, ciemny kolor |
6 |
8 |
10 |
10 |
8 |
8 |
8 |
Ustawianie okna i zamocowanie w murze
Kolejność prac montażowych zależy w pewnym stopniu od systemu uszczelnienia okna, jaki zamierzamy wykorzystać w konkretnym przypadku. Niektóre materiały uszczelniające wymagają zastosowania jeszcze przed ustawieniem i zakotwieniem ościeżnicy w ścianie, inne wbudowuje się już po zamontowaniu okna. Ze względu na wielość możliwości pomijamy więc w tym miejscu kwestię uszczelnienia i skupiamy się na opisaniu sposobu mechanicznego zespolenia okna z murem.
Zanim rozpoczniemy montaż okna, należy zdjąć jego skrzydła. Zostaną one ponownie zamocowane dopiero po zakończeniu całego montażu.
Kolejny krok to przykręcenie do ościeżnicy kotew metalowych, które w następnym etapie posłużą do zamocowania okna do ścian. Kotwy powinny być zamocowane do ościeży w odległości około 15 cm od naroży. Wzajemne odległości między kotwami nie powinny być większe niż 80 cm dla ościeżnic aluminiowych i drewnianych, dla ościeżnic z tworzyw sztucznych kotwy mocujemy w odległościach nie większych niż 70 cm.
Po zamocowaniu kotew ościeżnicę ustawiamy w otworze na progu podościeżnicowym lub – w przypadku okien z PVC – listwie podparapetowej. Powszechnie stosowanym sposobem jest ustawienie ościeżnicy na klockach, a w przypadku montowania okna w płaszczyźnie ocieplenia ściany warstwowej - na metalowych kątownikach. Szerokość elementów (np. klocków), na których ustawiamy okno, musi umożliwić nam zamontowanie pod dolnym progiem ościeżnicy parapetu wewnętrznego. Okno należy wypoziomować – w przypadku korzystania z listwy podparapetowej lub progu podościeżnicowego to właśnie te elementy poziomujemy, a na nich ustawiamy okno. Po wypoziomowaniu okna regulujemy jego położenie w pionie, dbając o to, by zachować równe szczeliny między ramą a murem z każdej strony ościeżnicy. Podczas pionowania okna posługujemy się poziomnicą, a ustawioną prawidłowo ościeżnicę unieruchamiamy przy pomocy klinów. Następnie przechodzimy do mocowania kotew do ściany. Sposób mocowania oraz rodzaj zastosowanych łączników zależał będzie od rodzaju materiału, z którego ściana jest wzniesiona (dyble, kołki rozporowe). Kotwy powinny być mocowane w odległości nie mniejszej niż 10 cm od krawędzi ściany. Ich zadaniem jest stabilizacja okna w płaszczyźnie poziomej, więc używanie więcej niż jednego wkrętu na kotew jest nieuzasadnione.
Niewykwalifikowane ekipy montażowe przystępują następnie do montażu parapetu, w szczeliny między ościeżnicą a murem wpuszczając wcześniej piankę poliuretanową i polecają inwestorowi wykończyć fugi samodzielnie zaprawą tynkarską. Na tym kończą swoją pracę.
Jest to podejście całkowicie nieprofesjonalne i nieetyczne. Klient zostaje w oczywisty sposób oszukany, gdyż zmusza się go do samodzielnego zakończenia prac, za które płaci. Po drugie, wykończenie fugi w oparciu jedynie o piankę i zaprawę nie gwarantuje szczelności i trwałości połączenia, które bardzo szybko ulegnie uszkodzeniu i degradacji. Prawidłowe uszczelnienie powinno opierać się na systemie trójwarstwowym, gwarantującym elastyczność połączenia, ochronę termoizolacyjnej warstwy pianki montażowej przed zawilgoceniem, możliwość przenikania pary wodnej na zewnątrz budynku oraz dobrą izolacyjność akustyczną i estetykę fugi łączącej okno z murem. Uszczelnienie okna przy pomocy samej piany i zaprawy tynkarskiej nie zaowocuje osiągnięciem żadnej z wyżej wymienionych zalet.